دلایل واکنش غیرمنطقی موسوی علیه اظهارات رئیس جمهور در ژنو چیست؟

میرحسین موسوی در ادامه سفرهای انتخاباتی خود به استان‌ها که همچنان به دلیل عدم وجود هیجان گفتاری و برنامه‌ای وی به صورت سردی دنبال می‌شود، با اشاره به برخی اعتراضات و توهین‌های صورت گرفته در حین سخنرانی رییس‌جمهور در اجلاس دیروز ژنو گفت: تکرار مسئله، کیفیت جمهوری اسلامی و همه ایرانیان را مورد تهدید قرار می‌دهد.

نخست‌وزیر 68 ساله دهه 60، در پاسخ به سؤالی درباره اجلاس دیروز ژنو و برخی توهین‌های صورت گرفته بر ضد رییس جمهور کشورمان در این اجلاس گفت: من برای پاسخ به این سؤال ابتدا خاطره ای را بیان می کنم. زمانی که من وزیر خارجه و در کابینه آیت‌الله مهدوی کنی بودم، قرار شد بنده به عنوان نماینده ای از ایران به سازمان ملل بروم. به همین جهت خدمت حضرت امام(ره) رفتم و مسئله را برای ایشان شرح دادم، ایشان گفتند خوب است ولی فکر نمی‌کنید ممکن است اتفاقی بیفتد؟ مثلاً هواپیمای شما را توقیف کنند؟ من پاسخ دادم که خیر. ذهن موشکاف امام(ره) به سمت برخی مشکلات احتمالی رفت و مثلا گفتند که فرض کنید زمانی که پشت تریبون سازمان ملل هستید، برق یا میکروفن شما را قطع کنند، آن وقت چه عکس العملی نشان خواهید داد؟ این نشان دهنده تیزبینی حضرت امام (ره) بود که تلاش می کردند همه جوانب امر و مشکلات احتمالی را در نظر بگیرند و پیش بینی کنند.

موسوی البته توضیح نداد از کجای گوشزد کردن لزوم تدبیراندیشی به وی از سوی امام راحل در قبال هر نوع اتفاق ممکن، توصیه به عدم سفر به سازمان ملل استخراج می‌شود؟

وی در ادامه با بیان اینکه رییس جمهور کشور ما نماد ملت ما در خارج است و برخوردهایی که دیروز در آن اجلاس شد، هر کسی را در این کشور آزرده می کند، ادامه داد: اما باید از مشاورانی که به رییس جمهور این مشورت را نمی دهند که ممکن است چه اتفاقی در آنجا بیفتد، سؤال کنیم تا دیگر این طور مورد بحث و توهین های مختلف قرار نگیریم؛ بنابراین باید بتوانیم این دو مسئله را از هم تفکیک کنیم.

موسوی با اشاره به اینکه باید از دو زاویه به اجلاس دیروز نگاه کرد، افزود: از طرفی به کسانی که به رییس‌جمهور کشور ما توهین کرده اند، معترضیم اما از سوی دیگر نمی توانیم با صرف گفتن کلمات حماسی، مسئله را بپوشانیم و نادیده بگیریم.

این اظهارات در حالی از سوی موسوی بیان می‌شود که برخلاف وی که تجربه حضور در هیچ جمع چالشی و جنجالی داخلی و خارجی را طی حداقل 20 سال اخیر ندارد، رئیس‌جمهور ایران به طور مستمر در مجامع، نشست‌ها و دیدارهای داخلی و خارجی شرکت داشته و یکی از پرحاشیه‌ترین این برنامه‌ها، سخنرانی وی در دانشگاه کلمبیای نیویورک شهریور ماه 86 است که اغلب رسانه‌های جهان از آن به عنوان پیروزی بدون تردید احمدی‌نژاد یاد کردند.

همچنین درخصوص اجلاس روز دوشنبه ژنو نیز وزارت امورخارجه طی یادداشت‌هایی به رئیس‌جمهور جوانب این مسئله را مورد بررسی قرار داده و دکتر احمدی‌نژاد در این زمینه آمادگی کامل داشته است، به طوری که پس از ایجاد اغتشاش در سالن طی چند مرحله (پرتاب شی، برخاستن نمایندگان چند دولت اروپایی، سرو صدای 3 حامی صهیونیست) رئیس‌جمهور در کمال آرامش و تسلط سخنان خود را ادامه داد.

رویکرد انفعالی دولت قبل در سیاست خارجی، تأکید بر بیان مسائل باب میل غرب و خودداری از اظهار مواضع انقلابی و اصولی جمهوری اسلامی، یکی از نکاتی بود که برخی تصور می‌کردند میرحسین موسوی با آن فاصله‌هایی داشته باشد اما موضع اخیر وی در قبال مسئله هسته‌ای و اظهاراتش در زمینه اجلاس ژنو، تردیدهای جدی در این خصوص ایجاد کرده است.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد با توجه به آنکه دیدارها و سخنرانی‌های موسوی در تهران و شهرستان‌ها با کمترین شور و هیجان لازم برای موج‌سازی در انتخابات دنبال می‌شود و حتی افرادی مانند محسن آرمین نیز از سرد بودن فضای ستادها و سخنرانی‌های گلایه کرده‌اند، اظهارات امروز موسوی بیش از آنکه معطوف به نگرانی از تهدید کیفیت جمهوری اسلامی و ایرانیان باشد، از در آفساید قرار گرفتن خطابه‌های خشک در مقابل این رویکرد فعال ناشی می‌شود.

همچنین میرحسین موسوی که برای تخطئه موضع انقلابی رئیس‌جمهور از بیانات امام(ره) شاهد می‌آورد و در ضمن لزومی نمی‌بیند که ارتباط آن را مصداق اخیر مشخص کند، ترجیح می‌دهد به سایر محکمات امام خمینی اشاره‌ای نداشته باشد؛ محکمات پرشماری که به عنوان نمونه امام(ره) در یکی از این موارد درپیامی که برای زائران بیت الله الحرام در سال 65 فرستادند، می‌فرمایند: «در نظر دنیاگرایان و ملت‏پرستان، آنچه از این اولیای معظم الهی صادر شده، برخلاف عقل وشرع است. قیام بدون تجهیزات کافی را عقل آنان نمی‏پسندد و شرع آنان اجازه نمی‏دهد و نیز به عقیده آنان حرکت از کشوری به‏کشوری دیگر که دارای حکومت و تشکیلاتی می‏باشد مخالفت‏با عقل وملیت‏بوده و بالاخره مخالف با موازین شرعی و الهی است و هم‏چنین صلح با نمرودیان و فرعونیان و ملحدان و ستمگران و سازش باظالمان به صورت مسلمان و با زهد فروشان داغ بر پیشانی، طریق صواب و عقل و شرع بوده و هست و با این انگیزه، تسلیم و سازش با امریکای جهانخوار و وابستگان به او لزوم عقل و شرعی دارد و تخلف از آن مخالف شرع و عقل است.

قلم پرس