روزی از روزهای احمدی‌نژاد

1- مجلس شورای اسلامی با رأی نسبتاً بالا به 3 وزیر پیشنهادی دکتر احمدی‌نژاد اعتماد کرد. این یعنی بهبهانی، حسینی و کردان در سال آخر استقرار استقرار دولت اصولگرای نهم، مهم‌ترین پست‌های فنی، اقتصادی و سیاسی را برعهده خواهند داشت. این رأی معنای دیگری نیز داشت: شکست دوباره یک محفل سیاسی خاص!

 دعوای این محفل سیاسی با احمدی‌نژاد برخلاف برخی دیگر ماجراها، به روزهای ابتدایی سال 84 باز می‌گردد. آنجا که این محفل سیاسی "صالح مقبول" را برگزید و به احمدی‌نژاد لقب "اصلح نامقبول" را داد. هرچند که همان زمان نیز عبور این طیف سیاسی از احمدی‌نژاد نه یک عبور تاکتیکی بلکه عقیدتی بود. این محفل در حساب و کتاب‌های سیاسی که تنها مرجع تصمیم‌گیری‌اش بود، به این نتیجه رسیده بود که اولاً "احمدی نژاد رأی بیاور نیست" و ثانیاً اهل باج دادن به یک حزب، جناح، محفل و یا گروه سیاسی نیست. برخلاف تحلیل اول که با رأی مردم باطل شد، تحلیل دوم یک نگاه دقیق بود که این محفل سیاسی آن را در بیش از 10 سال همکاری با احمدی‌نژاد آزموده بود.

 2- "دیکتاتوری"، "استبداد"، "پرونده‌های فساد مالی و اقتصادی"، "صدای چکمه‌های رضاخانی"، "تن و بدنمان می‌لرزد" و... عناوینی بود که دوم شهریور ماه 84 در نطق‌های آتشین اعضای این محفل سیاسی نثار مصطفی پورمحمدی وزیر پیشنهادی وقت کشور شد.

 3- آن زمان رسانه‌های تازه زخم‌خورده از سوم تیر، هر روز تصویر یکی از اعضای این محفل را بر روی صفحه یک خود می‌نشاندند و گفتگوهای مفصل آنان درباره دلیل پشیمانی از "رأی نداده" و "حمایت نکرده" از احمدی‌نژاد را منتشر می‌کردند.

 روزگار گذشت و پورمحمدی به خاطر رویکرد متفاوتش با رئیس‌جمهور در انتصاب استانداران و فرمانداران از دولت کنار رفت و این باز همین طیف بود که در حمله به احمدی‌نژاد سبقت می‌گرفت که چرا این را برداشتی و آن را گذاشتی؟!

 به همین منوال بود ماجرای وزارت نفت محصولی و آن نامه کذایی احمد توکلی که اگر روزی منتشر شود، شاید داد و فریادهای گوش‌خراش این نماینده تهران قدری فروکش کند.

4- "از احمدی‌نژاد اصولگراتر پیدا نمی‌کنید، بروید و کمکش کنید" این جمله و ده‌ها جمله نظیر آن مؤیداتی از حمایت رهبر حکیم انقلاب اسلامی از دکتر احمدی‌نژاد در دولت نهم از روزهای اول تیر 84 تاکنون بوده است؛ تأییداتی که همواره وسوسه خناسان را در اختلاف‌انگیزی میان رهبری و رئیس جمهوری خنثی می‌کرد. این مسئله البته بغض 3 ساله این محفل سیاسی خاص را در برداشت چراکه آنان بودند که از روز اول دولت با پچ‌پچ‌های شیطانی و منافقانه خود خط اختلاف‌انگیزی و حاکمیت دوگانه را که سال‌ها نان خود را در آن یافته بودند، دنبال می‌کردند.

آگاهان می‌دانند که بدترین شایعات و حملات به دولت نهم که پایگاه انقلابی، مذهبی و مردمی احمدی نژاد را هدف گرفته است، در این محفل سیاسی طراحی می‌شود. تنها لازم است ادعاهای نامربوط رسول منتجب نیا را به خاطر آورید، بعد تصور کنید این دروغ‌ها و تهمت‌ها همگی بارها در شورای مرکزی یک حزب سیاسی مدعی اصولگرایی بیان شده و به مثابه بدیهیات، دهان به دهان چرخیده است.

در ماجرای رأی اعتماد به کردان و بهبهانی نیز استراتژی این محفل آن بود که نتیجه جلسه روز سه شنبه مجلس این برداشت باشد: "احمدی‌نژاد وزرای طاغوتی، بی‌دین، دارای فساد اخلاقی و مالی را برگزیده است و وای به حال اصولگرایی با این رئیس‌جمهورش!" اما دفاع قاطع و پاتک کم‌نظیر احمدی‌نژاد به این محفل خاص تا مدت‌ها در خاطر خواهد ماند زمانی که گفت: " یکی از دوستان به من گفت بعضی از عزیزان نمی‌دانم از کدام منبع گفته‌اند که وقتی با آقا مطرح شده، احمدی‌نژاد اصرار کرده است تا بالاخره آقا فرموده‌اند من مخالفتی ندارم. اصلا رابطه‌ی ما با رهبری این‌طوری است؟ آیا رابطه‌ی این دولت با رهبر این‌طور تنظیم شده است؟ اصلا برای ایشان دو دقیقه هم طول نکشید. من گفتم این سیر طی شده و استنتاجی کردیم و به ایشان رسیده‌ایم ... وقتی خدمت آقا رفتیم، عرض من یک دقیقه هم نشد. من سیر را گفتم و ایشان پرسیدند چقدر آقای کردان را می‌شناسید و من هم توضیح دادم و ایشان گفتند بسیار خوب، بروید و تلاش کنید که ایشان رای بیاورد."

4- رأی امروز نمایندگان باطل‌السحر دیگری بود. امروز صحن علنی مجلس شاهد فستیوال بی‌اخلاقی‌های سیاسی بود، انواع و اقسام شبنامه‌ها سخنان رکیک، اتهامات دروغین و...

اما این رأی در آستانه رقابت‌های انتخاباتی ریاست جمهوری دهم یادآور شد که مردم و نمایندگانشان خوب می‌فهمند و رأی‏شان را در سبد بصیرت می‌ریزند نه شایعات. از سوی دیگر مشخص شد که مشکل این محفل سیاسی با وزرای پیشنهادی رئیس‌جمهور مدرک تحصیلی جعلی یا اصلی نیست چراکه اگر مدرک تحصیلی معیار تصمیم‌گیری بود، دکتراهای افتخاری یک دانشگاه خاص برای نمایندگان ادوار مختلف مجلس که بنا به سنت نمک‌شناسی نامه‌ حمایت‌آمیز 221 امضایی را نیز در پی داشت، می‌توانست محک خوبی برای تأیید یا رد صلاحیت باشد. اگرچه حال که چنین اتهامی درخصوص وزیر کشور مطرح شده است، وی باید نهایت روشنگری و شفاف‌سازی را در این زمینه داشته باشد.

5- امروز روزی استثنایی و ویژه برای احمدی‌نژاد نبود، روزی از 1099 روز گذشته بود. او امروز ناسزا و تهمت شنید و برخی گزافه‌گویی‌ها را تحمل کرد اما وی 3 سال است که به این سخنان عادت کرده است. در واقع دشنام‌هایی  که احمدی‌نژاد امروز شنید، هزینه‌ای بود که به خاطر استقلال تصمیم گیری‌اش پرداخت. استقلال از احزاب، گروه‌ها و جریان‌های سیاسی، چه راست سنتی، چه تحولخواه و چه رایحه خوش خدمت!

 احمدی‌نژاد رئیس‌جمهوری است که خود براساس حجت شرعی‌اش تصمیم می‌گیرد.

محمدحسن روزی‌طلب - رجانیوز

نوشته های دیگران ()