خاتمی از دیدن این صف هم تعجب می‌کند؟

محمد خاتمی در نامه‌ای به 13 تن از چهره‌های شاخص سیاسی (که البته خود نگارش این نامه را تکذیب کرده است اما عبدالله ناصری سخنگوی ستاد موسوم به اپتلاف اصلاح طلبان و اسماعیل گرامی مقدم سخنگوی حزب اعتمادملی ارسال این نامه به برخی چهره های سیاسی را تأیید می کنند) از آنان خواست تا در خصوص کاندیدا شدن یا نشدن وی در انتخابات ریاست جمهوری دهم اعلام نظر کنند.

 این رفتار خاتمی در شرایطی رخ داد که او پیشتر اعلام کرده بود هرگز تمایلی برای بازگشت به عرصه اجرایی ندارد و حتی خود را بازنشسته سیاسی خوانده بود. سخنی که موجی از واکنش های مثبت و منفی را در برداشت و موجب شد حتی شخصیت های شناخته شده سیاسی در میان اصولگرایان همچون عسگراولادی به او یادآوری کنند که "بازنشستگى در حوزه سیاست نوعى ترک تکلیف را تداعى مى‌کند." با این وصف ناگفته پیداست که اگر از اصولگرایان نیز طرف مشورت خاتمی قرار بگیرند، پاسخ آنها دعوت خاتمی به تداوم حضور در این گونه عرصه ها است.

 به هر حال اگر نویسنده نیز به عنوان یک شهروند ایرانی طرف مشورت رییس جمهور سابق برای نامزدی مجدد او قرار می گرفت، ضمن استقبال از حضور وی که بی شک یک وزن کشی سیاسی واقعی را به نمایش خواهد گذاشت، یکی از روزهای پایانی دوران مسئولیتش را هم به او یادآوری می کرد.

 *** 

خاتمی هفتم اردیبهشت ماه 84 پس از آنکه حدود 30 دقیقه، شخصیتهای برجسته علمی و مسئولین داخلی و خارجی را در انتظار نگاه داشت، بر روی سن تالار علامه امینی دانشگاه تهران حاضر شد و ضمن دریافت دکترای افتخاری روابط بین الملل از وزارت علوم، از اینکه برای پوشیدن لباس دکترای دانشگاه تهران مجبور نشده کلاه بر سر بگذارد تا کلاه دیگری نیز بر سر او گذاشته شود، ابراز خوشحالی کرد و با بیان اینکه تا چند ماه دیگر با پایان ریاست جمهوریش یکی از این کلاه‌ها برداشته خواهد شد، با طعنه به کسانی که نامزد ریاست جمهوری شده بودند، گفت: "من در شگفتم که برای برداشتن این کلاه صف طویلی تشکیل شده تا یک نفر این کلاه را بر سر خود بگذارد."

 همچنین خاتمی آن روز به رغم پیش بینی اغلب دوستانش جانشین خود را شناخت. وی احمدی نژاد را مورد حمله مستقیم قرار داد و تأخیر خود را متوجه مدیریت شهری او دانست و با این بیانی طنز آلود وی را به دلیل آنکه گاه تعدد نامزدها از شور انتخابات کم می کند، از ورود به عرصه انتخابات بر حذر داشت.

 شهردار وقت تهران اما بر خلاف رویه همیشگی اش، این سخنان را بی پاسخ نگذاشت. احمدی نژاد در پاسخ به انتقادات خاتمی گفت: "علت تشدید هجوم به مدیریت شهری را این روزها خوب متوجهیم؛ درد پاسخ به این مسائل نبوده و الان هم نیست؛ اما اینها را بی‌ارتباط با موضوع «کلاه» نمی‌دانیم، همان کلاهی که رییس‌جمهور مطرح کردند و البته ساحت ملت ما پاک‌تر و بزرگتر از آن است که سر کسی کلاه بگذارد و صحنه‌ کشور نشان می‌دهد در این هشت سال سر چه کسانی کلاه رفته است."

 او در ادامه به خاتمی تذکر داد که اگر به جای کاخ سعدآباد، دفتر خیابان پاستور را برای جلوس بر کرسی ریاست جمهوری برگزیده بود، راهی تا دانشگاه تهران نبود و لازم نبود این چنین گناه فاصله از مردم به گردن راه و ترافیک و باران و مدیریت شهری و... انداخته شود.

 احمدی نژاد همچنین به عنوان "یک شهروند" به خاتمی یادآوری کرد که سه ماه نیز فرصت کمی نیست و در این مدت می‌شود فضا را به سمت خدمت سوق داد.

 ***

 اینک بیش از سه سال از آن روز گذشته است و از نامه های اخیر چنین به نظر می رسد که خاتمی نه تنها قصد بازنشستگی سیاسی ندارد، بلکه هوای بازگشت به کرسی سابق خود را کرده است.

با این وصف باید از او پرسید که آیا همچنان پذیرش ریاست جمهوری را به مثابه گذاشتن کلاه توسط ملت بر سر خود می داند؟ راستی با طرح گزینه های متعدد از سوی اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری 88 همچون عارف، نجفی، کروبی، عبدالله نوری، محمد هاشمی، منتجب نیا و بالاخره سید محمد خاتمی؛ آیا او از دیدن این صف هم تعجب نموده است؟

محمد مهدی اسلامی - رجانیوز

نوشته های دیگران ()