آنچه که متهم به جاسوسی باید بداند

روز گذشته یک پایگاه اطلاع رسانی در خبری که ساعاتی بعد آن را از روی خروجی خود حذف کرد ادعا کرد حسین موسویان متهم به جاسوسی از معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهوری به سبب انتشار یک یادداشت از سوی وی در روزنامه ایران شکایت کرده است.

 به گزارش رجانیوز، این خبر اگرچه بلافاصله با تکذیب یکی از وکلای موسویان روبرو شد اما تلقی برخی تحلیلگران سیاسی از انتشار آن، تست واکنش طرف مقابل و طلبکار شدن گام به گام این متهم پس از شکایت از برخی سایتهاست.

 با این حال، محمد جعفر بهداد که خبرسازی روز گذشته حول شکایت از وی تنظیم شده بود، در یادداشتی که امروز در روزنامه ایران منتشر کرد ضمن عجیب خواندن انسداد سایتهای اینترنتی در پی نقل اخباری رسمی درباره یک متهم امنیتی، علت عدم شکایت متهم از رسانه های مرجع این اخبار نظیر روزنامه کیهان را افشای مستندات بیشتر دانست.

 وی همچنین انتشار متن گفتگوهای این متهم را موجب رسوایی بیشتر وی و حامیان قدرتمند او خواند؛ حامیانی که در مراکز به اصطلاح تحقیقاتی و راهبردی را به مراکز جاسوس پروری و بازی با منافع ملی تبدیل کرده اند. متن کامل یادداشت معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رئیس جمهوری در ادامه آمده است:

 انتقام کشى یک متهم به جاسوسى از برخى رسانه هاى مجازى با بهره گیرى از ساز و کارهاى قضایى، اگرچه در نوع خود بى سابقه است، اما چند نکته پیرامون این رویداد قابل تأمل مى نماید:

 ?- قطعاً شخص متهم به جاسوسى در طراحى اولیه و اداره این عملیات علیه رسانه هاى مورد نظر نقشى ندارد و در واقع همان مجموعه اى که به علت داشتن تحلیل هاى انحرافى درباره نحوه اداره کشور متهم است که کارکرد جاسوس پرورى پیدا کرده، نه به خاطر یک شخص، بلکه با هدف نجات خویش از این بى آبرویى بزرگ و شکننده و امکان ادامه حیات سیاسى و اقتصادى خود، سناریوى مذکور را طراحى و اجرا کرده است تا هزینه درگیر شدن با وجود مافیایى خود را براى عدالت خواهان بالا برد.

 ?- رسانه هایى که به علت شکایت متهم به جاسوسى توقیف و تعطیل شده اند، صرفاً خبرهایى را به نقل از یک روزنامه یا یکى دو خبرگزارى بازتاب دادند اما طراحان عملیات قضایى مى دانستند اگر سراغ روزنامه اى مثل کیهان بروند و در این باره دادگاهى تشکیل شود، آنچه اتفاق مى افتد فاش گویى بیشتر متشاکى در صحن دادگاه و یکسره شدن کار آنهاست لذا به جاى تعقیب قضایى منابع اصلى، تلاش کردند با پنجه انداختن در پنجه چند سایت خبرى، به اصطلاح قدرت نمایى کنند که البته این نوع عرض اندام، نزد افکار عمومى فاقد مطلوبیت و ارزش است. آنها مى دانند چنانچه در ادامه این روند، فایل صوتى مربوط به اظهارات متفرقه متهم به جاسوسى درباره بعضى مسائل مهم مربوط به موضوع هسته اى بر روى خروجى رسانه ها قرار گیرد و یا اسناد مثبته جاسوسى وى به نحوى منتشر شود، در آن صورت نمى توان صرفاً با عملیات قضایى علیه چند سایت، افکار عمومى را به نفع خود، مدیریت و مهندسى کرد.

 3- مردم ایران سالهاست که نسبت به انحراف تدریجى برخى عناصر سیاسى- اقتصادى و بعضى مجموعه هاى به اصطلاح تحقیقاتى و تبدیل این مراکز به محل توجیه اقدامات خلاف منافع ملى با تردید و سؤال روبه رو هستند، اما تغییر کاربرى این به اصطلاح پاتوق ها از انجام مطالعات و تحقیقات راهبردى به عملیات هایى به نفع بیگانگان و عزم عناصر گرداننده این مجموعه هاى سیاسى به دفاع از عملکرد خود، نه تنها براى امنیت و منافع ملى مخاطره آمیز است، بلکه چنانچه باب اتهاماتى چون وطن فروشى و رفتارهاى خائنانه بیش از این گشوده شود، امکان جمع کردن دامنه آن به مراتب دشوارتر خواهد شد.

 ?- به علت آن که اسناد لازم براى اثبات جاسوسى متهم، غیر از دستگاه قضایى، در اختیار نهاد دیگرى -که اتفاقاً کارشناس اصلى تشخیص این مسائل در مملکت است- نیز مى باشد، امکان عبور از ماجرا به بهانه برداشت متفاوت از مواد قانونى و یا عدم انطباق بزه ارتکابى با تعریف جرم جاسوسى وجود ندارد. اگرچه مطابق قانون حرف آخر را دستگاه قضایى مى زند، اما هیچ چیز به اندازه صدور حکم خلاف واقع و توقع جامعه، به اعتبار مرجع صادر کننده حکم لطمه نمى زند. بویژه آن که حکم صادره با نظر کارشناس شناسایى جاسوس و تشخیص جاسوسى در کشور مغایرت کامل داشته باشد.

 ?- این روزها، افراد عادى جامعه که مى شنوند فلان سایت خبرى را به علت شکایت یک متهم به جاسوسى فیلتر کرده اند، بر خلاف هدف گذارى طراحان این عملیات، نه تنها از چیزى به نام عظمت و اقتدار آنها نمى هراسند، بلکه نوعى نفرت و دلزدگى در ایشان از مجموعه هاى متهم به جاسوس پرورى -که متهمند جز به منافع و ویژه خوارى هاى تجارى و نفتى و صنعتى و پولى در عرصه هاى اقتصادى داخلى و خارجى نمى اندیشند- شکل مى گیرد.

 هیچ سرمایه اى به اندازه داشتن عزت و اعتبار در نزد خداوند و بندگانش ارزش ندارد وگرنه احترام دیدن از دیگران به خاطر ترس و جبر، لطف و لذتى نداشته و نخواهد داشت. آنهایى که عمر مفید خود را صرف مقابله با کژى ها و پلشتى هایى از این جنس کرده اند، حاشا که با تحرکات و تقلاهایى از سر استیصال و انفعال، عرصه مبارزه را خالى کنند و آلودگان دورافتاده از دردهاى مردم و آرمان هاى امام (ره) را آرام بگذارند. اینک که با همت و غیرت ملت و دولت، مقدمات برچیده شدن اسباب ویژه خوارى در عرصه هاى گوناگون فراهم شده، تلاش براى مرعوب و بى عمل کردن سربازان نظام در میدان مبارزه با ظلم و فساد و تبعیض بى فایده است. ما تازه آموختیم که چگونه مى توان بدون هیجان زدگى هاى گذرا و کاذب و البته بر اساس شیوه هاى علمى و قانونى، به تدریج بر فسادکده ها و اهالى اش چیره شد. یاد روزهاى زیباى دفاع مقدس به خیر که زمزمه مى کردیم:

 ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگى ما عدم ماست.

نوشته های دیگران ()