سوم تیر پدیده است نه اتفاق
در جریان انتخابات نهم ریاست جمهورى ، على اکبر جوانفکرمسئول کمیته رسانه ستاد انتخابات محمود احمدى نژاد بود و از آن به بعد همواره یکى از نزدیکان محمود احمدى نژاد محسوب مى شود. او خاطرات و ناگفته هاى زیادى از انتخابات حساس سوم تیر 84دارد. آنچه مى خوانید تنها گوشه اى ازناگفته ها و تحلیل هاى جوانفکر مشاور مطبوعاتى رئیس جمهور است
که در گفت وگویى 2 ساعته با خبرگزارى فارس عنوان کرده است.
آقاى جوانفکر، شما نقش رهبرى را در گفتمان عدالت که بسترساز رویداد سوم تیر بود، چگونه ارزیابى مى کنید؟ چه شد که سوم تیر به وجود آمد؟
تشکر مى کنم که فرصتى فراهم شد تا به مناسبت یک مقطع مهم وحساس در تاریخ بالنده انقلاب اسلامى یعنى سوم تیر، به بحث در باره ابعاد مختلف این پدیده بپردازیم.
رهبر معظم انقلاب اسلامى در مسائل مربوط به اداره کشور همواره معیارها و اصول ثابت و روشنى را مدنظر دارند که مبتنى بر احکام و ارزش هاى اسلامى و برخوردار از پشتوانه هاى عمیق فکرى و عقلى است و ما به سهم خود باید مراقبت کنیم که تاثیرات منفى تحولات سیاسى دامنگیر این جایگاه مهم و تعیین کننده نشود.
عدالت و عدالت خواهى، گفتمان اصیل انقلاب اسلامى است و این مهم نه فقط در یک مناسبت مهم و منتهى به حماسه سوم تیر، بلکه در همه سالهاى پس از انقلاب مورد تأکید حضرت امام (رض) و همچنین رهبر معزز انقلاب بوده است. این تأکید مستمر ریشه در ضرورت و قطعیت عدالت براى جامعه اسلامى است و مى توان این طور استنباط کرد که با وجود ابتناء انقلاب بر گفتمان عدالت، سیاست ها و برنامه هاى دستگاه اجرایى کشور به عنوان اساسى ترین نهاد قدرت ، در ادوار گذشته در مسیر تحقق و بسط عدالت و نهادینه سازى آن قرار نداشته که این همه از سوى مقام رهبرى به عنوان رکن رکین انقلاب برآن تأکید و پافشارى شده است. دکتر احمدى نژاد با آگاهى از اهمیت و ضرورت اجراى عدالت و با شناختى که از ناهنجاریهاى منتج از رویکردهاى حاکم بر نظام اجرایى کشور داشت به این باور رسیده بود که دولت در مسیر تحقق آمال و آرمانهاى ملت ایران قرار ندارد و با گذشت زمان این انحراف ، عمیق تر و گسترده تر شده است . بنابراین آقاى احمدى نژاد ، ایجاد تحول و تغییرات بنیادین در بسیارى از زمینه ها را امرى گریز ناپذیر مى دید و با تأکید بر همین ضرورتها بود که به صحنه آمد و مورد استقبال مردم نیز قرار گرفت .
آیا مى توانید به نمونه هایى از ناهنجاریهاى ناشى از رویکردهاى دولت هاى گذشته اشاره کنید؟
وقتى به صحنه کشور و به فضاى جامعه نظر مى انداختیم، عطر دل انگیز اسلام شامه ها را نوازش نمى داد. رقابت تلخ میان بانکها و بنگاههاى پولى، علاوه بر آن که انگیزه هاى مادى گرایى را در جامعه تشویق و تقویت مى کرد، فضاى زندگى مردم را نیز به حرام خوارى آلوده مى ساخت. شعارهاى اغواگرانه و رنگارنگ و تبلیغات پر هزینه مبتنى بر پرداخت ? درصد سود بیشتر یا بالاترین سود بانکى همه فضاى جامعه را پر کرده بود و صدا وسیما به عنوان رسانه ملى نیز مبلغ همین رفتار ناهنجار بود. آیا رقابت بر سر پرداخت سود بیشتر بانکى، مفهومى جز تشویق و ترغیب رباخوارى و نزول خوارى به جامعه القا مى کرد؟!
این رویکرد حاکم بر سیاستهاى پولى کشور مبتنى بر عقاید اسلامى و آرمان هاى انقلابى ملت ایران نبود زیرا جمع زیادى از مردم گرفتار تبعات آن مى شدند و یک جمع محدود و فرصت طلب نیز درآمدهاى سرشار را به جیبهاى پرناشدنى خود مى ریختند. بیگانه کردن مردم از یکدیگر، ترویج بدبینى و سوء ظن افراد نسبت به یکدیگر و نیز جا افتادن این فرض که همه مى خواهند سر یکدیگر کلاه بگذارند، از آثار رویکردهاى مادى گرایانه در سیاستها و برنامه هاى دستگاه اجرایى بود. ما شاهد رواج اخلاقیاتى بودیم که هیچ نسبتى با فرهنگ ایرانى و آموزه هاى اسلام عزیز نداشت. آحاد جامعه نسبت به یکدیگر داراى وظایف اخلاقى و انسانى هستند اما وقتى نگرش مادى بر فضاى زندگى مردم حاکم مى شود، این وظایف به فراموشى سپرده مى شود و مصلحت ها و منافع شخصى بر تعهدات اسلامى و وظایف انسانى رجحان پیدا مى کند.
هر جامعه انسانى، پیچیدگى هاى خاص خود را دارد و درهمه حال بر محیط پیرامونى خویش اثر مى گذارد یا از آن تأثیر مى پذیرد، بنابراین نمى توان یک حکم کلى را در باره آن صادر کرد. با وجود فضاى ناسالمى که در کشور حاکم شده بود، مردم هر جا احساس تکلیف مى کردند، وارد عمل مى شدند و نقش مهم و سازنده خود را به نتیجه مى رساندند. مانند زلزله بم که مردم با تمام وجود به صحنه آمدند و نقش خود را ایفا کردند. در این جا بحث بر سر جهت گیریهاى حاکم بر نظام مدیریتى کشور و سمت و سوى هدایت جامعه است. حال اینکه جامعه در برابر آسیب ها و تهدیدها چگونه از خود مقاومت نشان مى دهد و تا چه حد مى تواند آسیب پذیر باشد، موضوع دیگرى است.
برخى معتقدند رویکرد مردم به آقاى احمدى نژاد، محصول یک حادثه و اتفاق بود و به یکباره بوقوع پیوسته است، نظر شما در این باره چیست؟
آقاى احمدى نژاد بر اساس یک برداشت دقیق و تحلیل جامع از فضاى کشور وارد عرصه شد و به روشنى مى دانست که نیاز و خواست جامعه چیست. این طور نبود که نداند چه مى کند و همین طور وارد صحنه شده باشد و مردم هم اتفاقى به ایشان رأى داده باشند. گفتمان عدالت که از رویکردهاى اصلى رئیس جمهور محسوب مى شود ، یک بستر زمانى را با هدایت داهیانه رهبر معظم انقلاب ، طى کرده تا به این جا رسیده است. بنابراین رأى مردم به احمدى نژاد رأى به عدالت بوده است و این امر منطقاً نمى تواند اتفاقى باشد. مردم براى پیروزى آقاى احمدى نژاد در انتخابات خودشان تبلیغات ، نذر و نیاز و دعا کردند و روزه گرفتند. اینها محصول یک اتفاق نیست . مردم ایشان را باور کردند و هنوز هم با همه وجود به ایشان باور دارند و این باور به ارزش هایى که مردم به آن اعتقاد دارند بر مى گردد. مردم این ارزش ها را در رفتار و گفتار آقاى احمدى نژاد متبلور مى دیدند که به ایشان رأى دادند. این یک اتفاق نبود.
کسانى که حماسه سوم تیر را یک اتفاق وانمود مى سازند، بیش از هر چیز تحت تأثیر حادثه دوم خرداد سال 76 هستند . دکتر احمدى نژاد در دوران انتخابات ، در معرض اقدام هاى تخریبى طیف روزنامه نویسان اصلاح طلب و عملیات روانى طالبان قدرت قرار گرفت اما مردم او را با وجود آتش سنگین و پرحجم تبلیغاتى که ازهمه سو باریدن گرفته بود، برگزیدند و با آگاهى از ظرفیت ها و توانمندیهاى فکرى و اجرایى دکتر احمدى نژاد ، به یک انتخاب عالمانه مبادرت ورزیدند. کسانى که حماسه سوم تیر را یک حادثه یا یک اتفاق وانمود مى سازند ، به طور مستقیم ملت ایران را نشانه گرفته اند و با این گفتار خود ، ملت فهیم و رشید ایران را مورد توهین قرار مى دهند.
در این انتخابات بحث نظر سنجى یک مقوله قابل تأمل بود. یعنى این که تا قبل از مرحله اول انتخابات، اکثر نظر سنجى ها آقاى احمدى نژاد را در جایگاه خوبى نشان نمى دادند و این مبناى تحلیل بسیارى از افراد در خارج و حتى داخل کشور قرار گرفته بود. آیا این را یک برنامه از پیش تعیین شده مى دانید؟
تجربه نشان داده که جریان هاى حزبى و گروهى در کشور ما «بزن و برو» عمل مى کنند. در یک مقطع سیاسى یا زمانى، دست به حرکتى مى زنند و مى خواهند در همان مقطع نیز میوه آن را بچینند. رفتار، کارکرد و سوابق احزاب در جامعه ، مؤید همین رویکرد است . اینها وقتى احساس مى کنند که قرار است تصمیمى از طرف مردم گرفته شود ، وارد صحنه مى شوند و با انتقاد از وضع موجود سعى در جلب توجه مردم به سمت خودشان مى کنند.
مسأله اى که درباره نظر سنجى اشاره کردید، ادامه همان رویکرد است که مى خواهند در یک حرکت سریع و ضربتى ، افکار عمومى را تحت تأثیر قرار دهند و میوه سیاسى خود را بچینند و به دنبال کارشان بروند؛ لذا شروع به نظرسازى مى کنند. نظرسنجى هایى که مى بینید غالباً غیرعلمى و بدون پشتوانه منطقى است و هدفشان هم این است که افکار عمومى را به سمتى که مى خواهند، متوجه کنند. تجربه نشان داده در یک مقطع زمانى طیفى از نیروهاى سیاسى ، به عنوان نظرسنجى آمارى را ارائه مى دهد و در همان مقطع، یک طیف دیگر ، نتایج یک نظر سنجى با نتایجى 180 درجه مخالف آن رو مى کند ، اصولاً نظرسنجى ها در کشور ما هنوز به مرحله علمى و قابل اعتماد نرسیده است. در بعضى از موارد، جامعه آمارى نظر سنجى ها اشکال اساسى دارد ، جمع بندى هایى که به لحاظ علمى باید صورت گیرد، مترتب بر بسیارى از نظرسنجى ها نیست و در واقع گروه هاى سیاسى ، دیدگاه خود را به نتیجه و جمع بندى حاصل از نظر سنجى تحمیل مى کنند. آقاى احمدى نژاد بدون توجه به این نظرسازیها، در سفرهایى که به نقاط مختلف داشتند، اقبال عمومى را مبناى قابل قبولى براى سنجش جایگاه خویش در افکار عمومى مى دیدند. مثلاً در اصفهان در روزهاى منتهى به انتخابات، حضور بسیار گسترده مردم در مراسم سخنرانى ایشان به حدى بود که چندین نفر مجروح شدند و یکى از اعضاى ستاد انتخاباتى ما در اصفهان جان خود را در ازدحام مردم از دست داد. این استقبال گسترده و فزاینده ، چشم انداز کار ما را روشن مى ساخت زیرا گرایش مردم به سمت آقاى احمدى نژاد به طور جهشى در حال افزایش بود. ما چشم خود را روى واقعیت هاى جامعه و آن چیزى که عینیت داشت ، نمى بستیم و اگر آقاى احمدى نژاد در آخرین روزها به استقبال مردم اشاره مى کردند، براساس اقبالى بود که از ایشان در جاهاى مختلف کشور صورت مى گرفت.
از تخریب هاى انتخابات سوم تیر علیه آقاى احمدى نژاد بگویید. چه تدبیر رسانه اى براى مقابله با تخریبها اندیشیده بودید؟
در ارتباط با آقاى احمدى نژاد، فعالیت رسانه اى را یک کار پیچیده و دشوار نمى دیدیم. نه در مقطع انتخابات، بلکه در مقطع شهردارى تهران هم همین طور بود. ریشه این مسأله هم به این امر برمى گشت که ما از ابتدا از ورود به صحنه چالش هاى سیاسى و رسانه اى واقعاً پرهیز کردیم. در دوران مدیریت ایشان در شهردارى تهران این جمع بندى روشن را داشتیم که ورود به عرصه تنازعات بى حاصل سیاسى و تبلیغاتى ، فرصت سوزى به زیان مردم است و فرصت هاى جدید را در اختیار جویندگان موقعیت هاى خاص قرار مى دهد و ما نمى خواستیم که چنین وضعیتى پیش بیاید و اصولاً معتقد بودیم که جامعه نیز از اتخاذ چنین رویکردهاى تنش زایى در بخشهاى مدیریتى کشور خسته شده است. شما مى بینید که ما همچنان به این اصل مهم در اطلاع رسانى و انجام امور تبلیغاتى پایبند مانده ایم . ما در عرصه ریاست جمهورى نیز به بسیارى از فضا سازى هاى رسانه اى پاسخ نمى دهیم چون آشکارا به نظر مى رسد که آنها مى خواهند ما را وارد عرصه اى از تنش ها بکنند و ما هم باید از آن پرهیز مى کنیم. وقتى مى گوییم مردم ما فهیم و هوشمند هستند، باید نشان دهیم که به این اصل ، اعتقاد عملى داریم. در دوران مدیریت شهرى و پس از آن در انتخابات و دولت نهم ، همواره مردم را به عنوان عناصر فهیم و باهوش باور داشتیم و بر اساس همین باور بود که شهامت حضور در یک کارزار به ظاهر نابرابر را پیدا کردیم زیرا معتقد بودیم که مردم از میان همه هیاهوها ، حقیقت را پیدا مى کنند. بنابراین اصل کار خود را بر برخورد اثباتى گذاشتیم و دیدگاه خودمان را مطرح کردیم و کارى نداشتیم که دیگران چه مى گویند. پذیرش واقعیت هاى پیش رو براى طیف مقابل ما بسیار سخت و دشوار مى نمود و آنها دچار سستى و از هم گسیختگى عجیبى شده بودند و فرصت کافى براى تأمل و تفکر در رویکردهاى خود نداشتند لذا در دوران انتخابات با یک سرى خودزنى هاى وحشتناک در طیف مقابل مواجه شدیم. اینها اینقدر درگیر تکبر و خودبزرگ بینى و خود برتر بینى شده بودند که احساس نمى کردند با سرعت زیاد ، در سراشیبى سقوط در افکار عمومى قرار گرفته اند یا اگر چنین احساسى هم داشتند ، کار دیگرى از دستشان ساخته نبود. جریانى که پررنگ و پر هیاهو علیه دکتر احمدى نژاد کار مى کرد، پایگاه خود را در میان مردم از دست داده بود و زمان به زیان آنها مى گذشت. احزاب اصلاح طلب و رسانه هاى وابسته به آنها تمامى حیثیت و اعتبار خود را در انتخابات سوم تیر از دست دادند. آنها حتى به تبلیغات خصمانه خود علیه دکتر احمدى نژاد بسنده نکردند و به صدور بیانیه علیه ایشان پرداختند. یک رسانه خبرى و ارتباط جمعى ، رسالت اطلاع رسانى را فراتر از همه چیز مى داند و آن را با اهداف زودگذر سیاسى معامله نمى کند اما دست اندرکاران این رسانه ها همه سرمایه هاى مادى و انسانى خود را به کار گرفتند تا یکى را به قدرت برسانند ، مانع از به قدرت رسیدن رقیب شوند و در ادامه رقیب را از قدرت به زیر بکشند. آنها نشان دادند که به معیارها و اصول کار حرفه اى و انتقال بى طرفانه اخبار و اطلاعات به جامعه پایبند نیستند.
به نظر مى رسد آقاى احمدى نژاد از ابزار سنتى در امر اطلاع رسانى، مانند تبلیغات چهره به چهره و منابر در مسجد و حسینیه ها ، بیشترین بهره را برد، این امر چگونه اتفاق افتاد؟
به خاطر باورها و اعتقادات و جهت گیرى هایى که آقاى احمدى نژاد داشت، همه نگاه هاى این مجامع به طور طبیعى به سمت آقاى احمدى نژاد نیل مى کرد و این رویدادى کاملاً طبیعى بود که حسینیه ها به سمت آقاى احمدى نژاد بروند. در شهردارى تهران، این جزو باورهاى آقاى احمدى نژاد بود که به مناسبت ماه محرم به مساجد و هیأت ها کمک مى کردند ، به هر حال این جزو باورهاى ماست و ما در حال زندگى با آن هستیم. چطور ممکن است ما مسجد داشته باشیم و مساجدمان غریب باشند. باید مساجد احیا شوند. چطور ممکن است نظام اجرایى کشور خودش را از این پایگاه مهم دینى و اجتماعى برى بداند. در سال هاى بعد از انقلاب متأسفانه این پایگاه هاى مهم مذهبى فراموش شدند و در انزوا قرار گرفتند. برخلاف تبلیغات مسموم اصلاح طلبان، حمایت آقاى احمدى نژاد از مساجد، تکایا و حسینیه ها با هدف بهره بردارى سیاسى نبود و ایشان در دوران ریاست جمهورى نیز حمایت از مساجد و حسینیه ها و تکایا را در گستره ملى به انجام رساند.
چرا آقاى احمدى نژاد در آخرین لحظات اقدام به ثبت نام در انتخابات کرد؟
دکتر احمدى نژاد اگر احساس تکلیف نمى کرد، وارد این عرصه نمى شد. ایشان باور داشتند که باید در کشور یک تحول اساسى صورت بگیرد ولى واقعاً اگر کسى وجود داشت که مى توانست این خلأ را پر کند و نیاز جامعه اسلامى را برآورده سازد ، آقاى احمدى نژاد به این تکلیف نمى رسید که وارد صحنه بشود. اصلاً اینطور نبود که ایشان از قبل ، خودشان را براى انتخابات ریاست جمهورى آماده کرده باشند. باور ما این بود که هر کس با کارنامه درخشان مدیریتى و با جهت گیرى هاى مردم گرایانه و عدالتخواهانه وارد عرصه انتخابات شود، مردم از او استقبال مى کنند. مردم به دنبال کسى بودند که آن گفتمان را در اعتقادات و باورهاى او متجلى ببینند و براى سپردن سکان اجرایى کشور او را توانمند و کارآمد بیابند که در عمل آقاى احمدى نژاد را زیبنده پذیرش این مسئولیت خطیر یافتند.
تخریب ها فقط در چارچوب روزنامه ها بود؟
نه. خیلى از تخریب ها بعد به صحنه رسانه اى کشیده مى شد ولى کاملاً روشن بود که در یک جایى عده اى در حال طراحى و فضاسازى هستند تا در دل مردم وحشت ایجاد کنند.
فکر مى کنید این مرکز در داخل بود یا خارج؟
این کار در داخل سازماندهى مى شد اما برخى از سرخط هاى اصلى از بیرون به داخل مى آمد. مثلاً مى دیدیم که عده اى معلوم الحال با پوشیدن لباس مشکى و سوار بر موتور و با قیافه اصطلاحاً حزب اللهى به صحنه مى آمدند و در برابر مردم رفتارى از خود نشان مى دادند که منزجرکننده بود و مى خواستند دکتر احمدى نژاد را از چشم مردم بیندازند. معلوم بود که این ترفند، در جایى طراحى و سپس اجرایى مى شد و بعد به صحنه رسانه اى راه مى یافت و در سطحى وسیع سعى مى کردند با استفاده از رسانه هاى وابسته، افکار عمومى را از رئیس جمهور شدن دکتر احمدى نژاد و تبعات آن بترسانند . شکل هاى دیگرى از تخریب را هم دیدیم که مى آمدند در سطوح رسانه اى نسبت هایى مى دادند به آقاى احمدى نژاد که بعد از انتخابات هم ادامه پیدا کرد و دیدیم که برخى از این سرخط ها ، دستاویز رسانه هاى خارجى نیز قرار گرفت . بنابراین معلوم بود که پیوندى بین این جریانهاى ضد احمدى نژاد در داخل و خارج وجود دارد و این امر درعرصه رسانه اى ادامه پیدا مى کرد که خیلى هم معنى دار بود. یا درست در همان زمانى که قرار بود برنامه تبلیغاتى آقاى احمدى نژاد از سیما پخش شود به ما خبر دادند که ممکن است برق برخى از مناطق کشور و تهران قطع شود و این امر نیز نمى توانست اتفاقى باشد.
از روز 27 خرداد و شمارش آرا تعریف کنید.
دکتر احمدى نژاد در مسجد جامع نارمک که نزدیک منزلشان بود رأى دادند و مردم هم استقبال زیادى از خودشان نشان دادند و همانجا هم مصاحبه اى با ایشان انجام شد. بعد بچه ها تقسیم شدند و هر کس سرگرم حوزه کارى خودش شد و با توجه به ممنوع بودن تبلیغات در 48ساعت آخر انتخابات ، یک فضاى تنفسى ایجاد شده بود که هرکس در فضاى آرام ترى بتواند مباحث انتخاباتى را دنبال کند.
باور ما این بود که مردم گرایش بسیار زیادى به سمت آقاى احمدى نژاد دارند و طبیعى بود که منتظر نتایج آرا بودیم تا به نفع آقاى احمدى نژاد اعلام شود. ما واقعاً هیچ اضطرابى نسبت به این مسأله نداشتیم که آقاى احمدى نژاد رأى نمى آورد. هم خود ایشان و هم حامیانشان ، بر اساس تکلیف به صحنه آمده بودند. کسى که با احساس تکلیف مى آید اصلاً برایش مهم نیست که رأى بیاورد یا نیاورد، پیروز شود یا شکست بخورد؛ چون در هر حالت به تکلیف عمل کرده است. کم کم از جاهاى مختلف ، افراد مختلف تماس مى گرفتند و اقبال عمومى را در پاى صندوق ها مى دیدند و مى گفتند آقاى احمدى نژاد رأى بالایى دارد اما کسى نمى گفت که ایشان نفر اول است یا دوم. فقط اطمینان ما این بود که دکتر احمدى نژاد نسبت به سایر رقبا رأى بالایى دارد. حتى در نخستین لحظات که آرا به سمتى دیگر گرایش داشت باز هم نگرانى نداشتیم تا اینکه نتایج نهایى آرا اعلام شد و معلوم شد که آقاى احمدى نژاد به دور دوم راه یافته است. بلافاصله در خیابان آیت الله کاشانى یک جایى را پیدا کردیم و یک فرد داوطلب شده بود که این فضا را در اختیار ما قرار دهد. وقتى از طریق خبرگزارى ها اعلام کردیم که آقاى احمدى نژاد مصاحبه مطبوعاتى دارد، همه مطلع شدند و آمدند. در آن کنفرانس خبرى آقاى احمدى نژاد مى خواست رویکردها و اهداف خود را مورد تأکید مجدد قرار دهد و مردم را به حضور فعال در مرحله دوم انتخابات فرابخواند.
 |
|
|
درباره نحوه اعلام نتایج شمارش آرا در مرحله اول نظرتان چیست؟ به نظر مى رسید آرا با رویکرد خاصى اعلام مى شد.
ما هم این احساس را داشتیم ولى نگرانى نداشتیم چون مى دانستیم فضاى افکار عمومى به نفع آقاى احمدى نژاد است. براى برخى دوستان در ستاد انتخاب کشور سخت بود که بخواهند انتخاب مردم را بپذیرند. نه تنها براى آنها، بلکه براى رسانه هاى طرفدار آنها هم خیلى سخت بود که بعد از این همه تبلیغات سنگین و مسموم علیه دکتر احمدى نژاد، رأى مردم ، معطوف به ایشان شده بود. ولى بالاخره ناگزیر بودند که این حقیقت را اعلام کنند. هر چند در ابتدا سعى مى کردند آمار را به نحو دیگرى بنمایانند، ولى ناگزیر از تن دادن به واقعیت بودند و آراى آقاى احمدى نژاد هم طورى نبود که احتمالاً کسى بخواهد دستکارى کند. پس باید در مقابل خواست مردم سر تعظیم فرود مى آوردند.
چه برنامه رسانه اى براى مرحله دوم داشتید؟ مباحثى که علیه آقاى احمدى نژاد مطرح مى کردند را با توجه به اینکه گسترده تر هم شده بود، چطورمى خواستید پاسخ دهید؟
ما همان مشى اولیه را در مرحله دوم انتخابات هم ادامه دادیم. جمع بندى ما این بود که بعضى ها در عرصه رسانه اى با حرکتى که علیه آقاى احمدى نژاد در پیش گرفتند ، بیشترین آسیب را به خودشان مى زنند و با تخریب آقاى احمدى نژاد در واقع خودشان را بیشتر از چشم مردم مى انداختند.
ما سعى نکردیم به سمت مقابله برویم و با آنها به چالش بپردازیم .اگر مجموعه فعالیت هاى رسانه اى ستاد آقاى احمدى نژاد را مرور کنید به روشنى به این نتیجه مى رسید که ما به هیچ وجه وارد این عرصه نشدیم. احساس مى کردیم روندى که آنها آغاز کرده اند ، منتج به انزجار بیشتر مردم نسبت به خود آنها خواهد شد و این برداشت هم رهاورد همان مردم باورى بود که قبلاً اشاره کردم ، یعنى مردم را فهیم و هوشمند مى دانستیم و معتقد بودیم که آنها از میان هیاهوهاى فراوان و گرد و غبارهایى که اصلاح طلبان به خشم آمده ، برپا کرده بودند ، دست به انتخاب درست خواهند زد.
این نکته نیز قابل تأمل است که حتى اگر ما مى خواستیم به مصاف اصلاح طلبان و رسانه هاى پرتعداد آنها برویم، فاقد امکانات لازم بودیم و این هم واقعیت دیگرى بود که خودش را به ما تحمیل مى کرد. اگر حتى مى خواستیم در کار رسانه اى تغییر رویکرد بدهیم، ابزار و امکانات لازم را در اختیار نداشتیم. البته همانطور که گفتم ما اصلاً به چنین چالشى اعتقاد نداشتیم. آقاى احمدى نژاد مدیر مسئول روزنامه همشهرى هم بودند، شما اگر روزنامه همشهرى را در ایام انتخابات مرور کنید ، درخواهید یافت که حتى در همین روزنامه هم مطالبى به زیان آقاى احمدى نژاد منتشر مى شد و ایشان به هیچ وجه راضى نبودند از روزنامه اى که متعلق به اموال مردم است براى انتخابات استفاده شود.
روزنامه همشهرى اطلاع رسانى مى کرد اما هرگز به نفع آقاى احمدى نژاد تبلیغ نکرد. اما در طیف مقابل در همان زمان روزنامه ایران که روزنامه دولت بود، بررسى کنید و ببینید چه حرکتهایى انجام دادند. دست آنها از لحاظ رسانه اى پر بود ولى چون رویکردهاى اشتباهى داشتند، نتوانستند نتیجه مطلوب بگیرند و دائماً در مسیر اشتباه پافشارى مى کردند و در باتلاقى گیر کرده بودند که هر چه بیشتر دست و پا مى زدند بیشتر فرو مى رفتند.
در آن زمان واکنش خود آقاى احمدى نژاد به رویکردهاى تخریبى چه بود؟
با شناختى که از آقاى احمدى نژاد دارم، مى دانم که ایشان فردى بسیار پایبند به موازین اخلاقى و مبانى دینى است و واقعاً تکلیفى وارد صحنه شد و در هیچ موضوعى ندیدیم عصبانى شود یا به کسى توهین کند. در بعضى سخنرانى ها طیف مقابل افرادى را مى فرستادند براى اینکه سخنرانى آقاى احمدى نژاد را برهم بزنند و هیاهو به راه بیندازند ولى ایشان بدون اینکه ناراحت شود صبر مى کرد تا آن فرد حرفش را بزند و وقتى حرفش را مى زد، مى گفت اگر آرام شدى بگذار من حرف بزنم و سعى مى کرد پاسخ قانع کننده اى بدهد. هیچ گاه در مقام پاسخگویى تند و تحکمى بر نیامد و همین امر مخالفان ایشان را مات و تلاش آنها را خنثى مى کرد.
ما همین رویکرد و مرام آقاى احمدى نژاد را در دانشگاه امیرکبیر هم دیدیم. آن چیزى که در دانشگاه امیرکبیر اتفاق افتاد یک صحنه از ده ها صحنه اى بود که در ایام انتخابات اتفاق افتاد ولى در زمان انتخابات نهم چون نمى خواستند آقاى احمدى نژاد مطرح شود، اینها را مخفى مى کردند؛ اما وجود داشت. آنها افرادشان را مى فرستادند تا جنجال و هیاهو راه بیندازند ولى آقاى احمدى نژاد با صبر و مدارا و طمأنینه دوباره آرامش را به فضا بر مى گرداندند.
بعضى ها هم نسبت هاى ناروا به آقاى احمدى نژاد مى دادند که ایشان اصلاً واکنش تند نشان نمى داد و با لبخند از کنارش رد مى شد. ایشان خودش را آماده کرده بود که در برابر انواع حرفهایى که علیه او زده مى شود آرامش خود را حفظ کند. طبیعى است کسى که مى خواهد وارد چنین عرصه اى بشود و مدیریت اجرایى کشور را برعهده بگیرد حتماً باید این ظرفیت ها را در خودش ایجاد کند که ایشان ایجاد کرده بود.
از شب شمارش سوم تیر و شمارش آرا بگویید. در آن زمان افرادى مى آمدند و با مصاحبه هاى قاطع مى گفتند که آقاى هاشمى برنده انتخابات مى شود. آیا نگران نبودید؟ نقش پیام رهبرى را در آن شب چگونه ارزیابى مى کنید؟ خودتان چه تصمیمى گرفته بودید؟
در مرحله دوم ما یک نگرانى داشتیم و آن هم متأثر از شکست سنگینى بود که طیف مقابل در نتیجه عملکرد بسیار بد خودشان، متحمل شده بودند. جمع بندى روشنى که در مرحله اول انتخاب داشتیم این بود که اصولگرایان ناگریز از این هستند که به صحنه بیایند و از آقاى احمدى نژاد حمایت کنند و کسانى که به دیگر کاندیداهاى اصولگرا رأى داده بودند طبیعى بود که به ایشان رأى دهند و رأى ایشان یک جهش جدى خواهد داشت. آنها هم مى دانستند که این اتفاق خواهد افتاد. اگر به آراى آقاى هاشمى رفسنجانى در مرحله اول یا دوم انتخابات مراجعه کنید مى بینند در مرحله دوم تحول چشمگیرى در رأى ایشان اتفاق نیفتاد. به همین جهت ما این نگرانى را داشتیم که اینها به روش هاى دیگرى متوسل شوند و آرامش را با حرکتهاى ایذایى از مردم سلب کنند. لذا ما سعى کردیم رفتارمان به گونه اى باشد که تا مى توانیم اجازه ندهیم آنها چنین فضایى را در اختیار بگیرند.
وقتى که نتایج مرحله دوم انتخابات اعلام شد طبیعى بود طرفداران آقاى احمدى نژاد شروع به ابراز خوشحالى و برپایى جشن کنند. ما فضا را از این بابت نامساعد مى دیدیم. با اینکه متن مردم از نتیجه انتخابات بسیار خوشحال بودند و تقاضاهاى زیادى مى کردند که ما مراسم جشن برپا کنیم، اما ترجیح دادیم از مردم دعوت کنیم تا با حضور در مساجد، سجده شکر به جا بیاورند و همین هم اتفاق افتاد و مردم در مساجد اقدام به توزیع شیرینى کردند و این کار در سطح گسترده اى انجام شد که بازتاب قابل ملاحظه اى در رسانه هاى داخلى و خارجى داشت .معلوم بود که دشمنان انتظار داشتند با اعلام نتایج ، درگیرى و تنش ایجاد شود و به همین جهت از همان ابتدا سعى کردیم این را در خودمان نهادینه کنیم که بیشتر به سمت مساجد روى بیاوریم. آنچه که مردم در انتخابات نهم ریاست جمهورى نشان دادند، شبیه انگیزه خود آقاى احمدى نژاد براى ورود به عرصه انتخابات بود. وقتى آقاى احمدى نژاد تکلیفى وارد شد مردم هم در برابر آقاى احمدى نژاد احساس تکلیف کردند و به ایشان رأى دادند. مردم نذر و نیاز کردند، روزه گرفتند و انواع و اقسام توسل ها را داشتند تا اینکه آقاى احمدى نژاد رأى بیاورد. این یک علاقه برآمده از ارزش هاى دینى در مردم بود. این رویداد خیلى مهمى است. مى دانید که در هر انتخابات ، خیلى ها به ستادهاى انتخاباتى مراجعه مى کنند و داعیه دارند و مطالباتشان را طلب مى کنند. ولى واقعاً این امتیاز در تاریخ انقلاب براى آقاى احمدى نژاد ثبت شد و ما به ندرت با چنین چیزى مواجه شدیم. البته افرادى بودند که داعیه اى براى تصدى مسئولیت داشتند و درخواست کردند ولى جواب نگرفتند. مردم مى دیدند و الان هم مى بینند که آقاى احمدى نژاد همه زندگى خودش را وقف خدمت به جامعه و مردم کرده است.
شما فکر مى کنید انتخابات3 تیر در تاریخ ماندگار شود؟
هر چند تلاش گسترده اى براى این است که 3تیر ماندگار نشود و به عنوان یک حادثه قلمداد شود اما 3تیر را مردم رقم زدند و این در تاریخ ثبت مى شود و ادامه مى یابد.
جریان ? تیر به انقلاب اسلامى وصل است و یک حماسه ریشه دار است. دوم خرداد یک حادثه بى ریشه بود و با وجود هیاهوهاى فراوانى که پیرامون آن صورت گرفت ، ناگزیر از ذهن ها خواهد رفت اما سوم تیر در انقلاب و خون شهدا ریشه دارد و از نهضت انبیا و صلحا جان مایه خود را به دست مى آورد.? تیر مقطعى در درون انقلاب است که مردم هم آثارش را مى بینند.
اقتدارى که امروز ملت ایران در دنیا دارد، بى نظیر است. این ادعا نیست. به هر جاى دنیا که سفر کنید مى توانید این عزت ایران را ببینید. این افتخار ملت ایران است. احمدى نژاد در همه جاى دنیا چهره اى شناخته شده و مترادف با انقلاب اسلامى است و این خیلى ارزشمند است. این همان رویشى است که رهبر انقلاب بارها بر آن تأکید کردند. احمدى نژاد یک رویش تازه در درون انقلاب است و این رویش تازه، انقلاب اسلامى را بهارى کرده و دوباره همه نگاهها معطوف به انقلاب اسلامى و ملت ایران شده است.
همان اشتباهى که برخى ها در درون انقلاب براى مقابله با جریان انقلاب اسلامى انجام دادند، امروز همان اشتباه را در رفتار دشمنان خارجى انقلاب اسلامى هم مى بینیم که همه آنها شروع به خودزنى کرده اند. آنها خودشان را از چشم ملت ها مى اندازند و انقلاب اسلامى را هر روز در چشم ملتها درخشنده تر مى کنند. قطعاً گذشت زمان به نفع جریان 3 تیر یعنى به نفع اسلام ، انقلاب ، رهبرى و در یک کلام به نفع ملت پرافتخار و سربلند ایران است.
